Het recyclen van kunststoffen is een cruciaal proces bij het beheren van afval en het verminderen van de impact op het milieu. De methoden die voor recycling worden gebruikt, zijn afhankelijk van het type plastic en de mogelijkheden van de recyclingfaciliteit. Verbeteringen in inzamelingssystemen en sorteertechnologieën zijn van cruciaal belang om hogere recyclingpercentages te bereiken, aangezien de recyclingpercentages van plastic afval tien keer hoger zijn wanneer het afzonderlijk wordt ingezameld in vergelijking met gemengde inzamelingssystemen.
Mechanische recycling
Mechanische recycling is de meest gebruikelijke methode voor het recyclen van kunststoffen zoals polyethyleentereftalaat (PET) en hogedichtheidpolyethyleen (HDPE). Dit soort kunststoffen worden doorgaans gebruikt om frisdrankflessen en -containers te maken, die relatief eenvoudig te recyclen zijn. Het proces omvat het verzamelen, sorteren, wassen, versnipperen en smelten van het plastic afval om nieuwe producten te vormen. Deze methode is eenvoudig en efficiënt voor bepaalde soorten kunststoffen en levert een aanzienlijke bijdrage aan de recyclingindustrie.
Wat is Mechanische recycling?
Mechanische recycling omvat het fysiek verwerken van plastic afval tot nieuwe producten zonder de chemische structuur van het materiaal te veranderen. Het proces omvat doorgaans verschillende fasen:
1. Verzameling: Plastic afval wordt verzameld bij verschillende bronnen, zoals huishoudens, bedrijven en recyclingcentra.
2. Sorteren: De ingezamelde kunststoffen worden gesorteerd op soort en kleur. Deze stap is cruciaal voor het waarborgen van de kwaliteit van het gerecyclede materiaal.
3. Wassen: De gesorteerde kunststoffen worden grondig gereinigd om verontreinigingen zoals labels, lijmen en resten te verwijderen.
4. Versnipperen: De gereinigde kunststoffen worden in kleine stukjes of vlokken versnipperd, waardoor ze makkelijker te verwerken zijn.
5. Smelten en extrusie: De plastic vlokken worden gesmolten en door extrusie tot pellets of andere vormen gevormd. Deze pellets kunnen vervolgens worden gebruikt als grondstof voor de productie van nieuwe kunststofproducten.
-1024x683.webp)
Chemische recycling
Chemische recycling is een opkomende en groeiende aanpak die grotere schaalbaarheid biedt. In tegenstelling tot mechanische recycling wordt bij chemische recycling polymeerafval omgezet door de chemische structuur ervan te veranderen, waardoor het weer wordt omgezet in stoffen die kunnen worden gebruikt als grondstof voor de productie van nieuwe kunststoffen of andere producten. Er zijn verschillende chemische recyclingtechnologieën.
Wat is chemische recycling?
Chemische recycling houdt in dat plastic afval wordt afgebroken tot de chemische basiscomponenten, die vervolgens kunnen worden gebruikt als grondstof voor de productie van nieuwe kunststoffen of andere producten. Deze methode kan een breed scala aan plasticsoorten verwerken, ook de soorten die moeilijk mechanisch te recyclen zijn. Er worden verschillende technologieën gebruikt bij chemische recycling, waaronder:
• Pyrolyse: Dit proces omvat het verwarmen van plastic afval op hoge temperaturen in afwezigheid van zuurstof, waardoor het wordt afgebroken tot olie, gas en houtskool. De resulterende olie en gas kunnen worden gebruikt als brandstoffen of chemische grondstoffen.
• Vergassing: Plastic afval wordt blootgesteld aan hoge temperaturen en gecontroleerde hoeveelheden zuurstof of stoom, waardoor het wordt omgezet in syngas (een mengsel van waterstof en koolmonoxide). Syngas kan worden gebruikt om energie te produceren of als bouwsteen voor nieuwe chemicaliën en brandstoffen.
• Hydrokraken: Bij dit proces wordt waterstof gebruikt om plastic afval bij hoge temperaturen en druk af te breken in kleinere moleculen. De resulterende producten kunnen worden gebruikt als grondstof voor nieuwe plasticproductie of als brandstof.
• Depolymerisatie: Deze technologie breekt polymeren af in hun monomeren of andere basischemicaliën, die vervolgens kunnen worden gezuiverd en opnieuw gepolymeriseerd om nieuwe kunststoffen te creëren.

Ontbinding Recycling
Dissolutierecycling is een zuiveringsproces waarbij het polymeer in gemengd kunststofafval selectief wordt opgelost in een oplosmiddel. Hierdoor kan het polymeer van het afval worden gescheiden en in zuivere vorm worden teruggewonnen zonder de chemische aard ervan te veranderen. Deze methode is gunstig voor het recyclen van kunststoffen die moeilijk te verwerken zijn via mechanische of chemische recycling.
Wat is ontbindingsrecycling?
Dissolutierecycling, ook bekend als op oplosmiddelen gebaseerde recycling, omvat het gebruik van een oplosmiddel om een specifiek polymeer selectief op te lossen uit een mengsel van kunststoffen. Het proces omvat doorgaans de volgende stappen:
1. Verzameling: Plastic afval wordt verzameld uit verschillende bronnen, waaronder huishoudens, bedrijven en recyclingcentra.
2. Sorteren: De ingezamelde kunststoffen worden gesorteerd om niet-kunststof materialen te verwijderen en vergelijkbare soorten kunststoffen te groeperen.
3. Ontbinding: Er wordt een oplosmiddel gebruikt om het doelpolymeer selectief uit het gemengde plastic afval op te lossen. Met deze stap kan het polymeer worden gescheiden van andere verontreinigingen en niet-doelpolymeren.
4. Zuivering: De opgeloste polymeeroplossing wordt gezuiverd om eventuele resterende onzuiverheden of verontreinigingen te verwijderen.
5. Neerslag: Het gezuiverde polymeer wordt uit het oplosmiddel neergeslagen, in zuivere vorm teruggewonnen en vervolgens gedroogd.
6. Herverwerking: Het teruggewonnen polymeer kan worden herverwerkt tot nieuwe kunststofproducten of worden gebruikt als grondstof voor diverse toepassingen.

Biologische recycling
Bij organische recycling gaat het om de gecontroleerde microbiologische behandeling van biologisch afbreekbaar plastic afval onder aerobe of anaerobe omstandigheden, zoals compostering of biovergassing. Deze methode is van toepassing op specifieke polymeren die door micro-organismen kunnen worden omgezet in gestabiliseerde organische resten, kooldioxide, methaan en water. Organische recycling is met name relevant voor biologisch afbreekbare kunststoffen en draagt bij aan de circulaire economie door organische materialen op een veilige en duurzame manier in het milieu terug te brengen.
Wat is organische recycling?
Bij organische recycling gaat het om de gecontroleerde microbiologische behandeling van biologisch afbreekbaar plastic afval onder aerobe (compostering) of anaerobe (biovergassing) omstandigheden. Het proces is geschikt voor specifieke soorten biologisch afbreekbare kunststoffen die micro-organismen kunnen afbreken. Dit zijn de typische stappen:
1. Verzameling: Biologisch afbreekbaar plastic afval wordt verzameld uit verschillende bronnen, zoals huishoudens, bedrijven en landbouwactiviteiten.
2. Sorteren: Het ingezamelde afval wordt gesorteerd om biologisch afbreekbare kunststoffen te scheiden van niet-biologisch afbreekbare kunststoffen.
3. Voorbehandeling: De biologisch afbreekbare kunststoffen worden indien nodig voorbehandeld om het biologische afbraakproces te optimaliseren.
4. Compostering/Biovergassing: Het afval wordt onderworpen aan aerobe of anaerobe omstandigheden:
• Aërobe compostering: Bij deze methode worden biologisch afbreekbare kunststoffen afgebroken door micro-organismen in aanwezigheid van zuurstof, waarbij koolstofdioxide, water en compost (gestabiliseerde organische resten) ontstaan.
• Anaërobe biovergassing: Dit proces vindt plaats in afwezigheid van zuurstof, waarbij micro-organismen de kunststoffen omzetten in methaan, kooldioxide en gestabiliseerde organische resten.
5. Gebruik: De eindproducten, zoals compost of biogas, kunnen worden gebruikt voor agrarische doeleinden of als hernieuwbare energiebron.

Conclusie
Het recyclen van kunststoffen is een veelzijdig proces waarbij verschillende methoden worden gebruikt die zijn afgestemd op verschillende soorten kunststoffen. Terwijl mechanische recycling de meest voorkomende blijft, winnen chemische recycling, oplossingsrecycling en organische recycling steeds meer terrein als haalbare alternatieven. Voortdurende verbeteringen in inzamelingssystemen en sorteertechnologieën zijn essentieel om de recyclingpercentages te maximaliseren en de milieueffecten van plastic afval te minimaliseren.
Door diverse recyclingmethoden te omarmen en technologische innovaties te bevorderen, kunnen we de efficiëntie en effectiviteit van plasticrecycling aanzienlijk verbeteren en bijdragen aan een duurzamere toekomst.